بررسی اثرات سیتوتوکسیسیتی کروسین و سافرانال به روش دیسک سیب زمینی و میگوی آب شور

مقدمه: در این مطالعه ، احتمال سمیت و خواص ضد توموری دو ترکیب موجود در کلاله زعفران کروسین و سافرانال به روش میگوی آب شور و سنجش دیسک سیب زمینی بررسی می شود .   روش بررسی : در روش میگوی آب شور،برای هر غلظت ، سه لوله آزمایش که هر کدام حاوی 10 لارو زنده بودند مورد استفاده قرار گرفتند و بعد از 24 ساعت تعداد لاروهای مرده شمارش گردید. مقدار mic سافرانال به روش میکروپلیت و mic کروسین به روش کدورت سنجی برای تشخیص میزان فعالیت ضد میکروبی علیه اگروباکتریوم،تعیین شد. در روش سنجش دیسک سیب زمینی، دیسک ها با اندازه مشخص از سیب زمینی تهیه شده و به داخل پلیتهای حاوی آگار 5/1% در زیر هود لامینار منتقل گردیدند و سپس با مقدار 50 میکرولیتر از سوسپانسیون اگروباکتریوم تومه فشنز (غلظت cfu/ml 108) و 50 میکرولیتر از غلظت های ml / mg 5/0 -0/8 کروسین و ml / mg 075/0-800/0 سافرانل در دمای c º 25 به مدت 20 روز انکوبه شدند و سپس تعداد تومورها شمارش شد.   یافته ها : مقدار mic سافرانل ml / mg 1 و کروسین ml / mg 10 تعیین گردید. مقدار lc50 بر علیه لاروهای میگوی آب شور برای سافرانل ppm 423/14 و برای کروسین ml / mg 036/147 بدست آمد. درصد مهار رشدتومور برای غلظتهای ml / mg 750/0-800/0 سافرانل و ml / mg 5/0 -0/8 از کروسین به ترتیب 6/5% تا 2/90% و 2/5% تا 8/88% و مقدار ec50 برای کروسین ml / mg 34/2 و برای سافرانال ml / mg 31/0 تعیین شد. نتیجه گیری : هر دو ترکیب کروسین و سافرانال ضمن داشتن اثرات سمی قابل ملاحظه، دارای فعالیت ضد توموری مناسب و وابسته به دوز بودند. در این میان سافرانال سمیت و فعالیت ضد توموری بیستری نسبت به کروسین از خود نشان داد.